posudi mi smajl, rudan, tondini, krušvar

Fragmentarni roman “Posudi mi
smajl” svojom je strukturom ponajviše nalik dnevničkoj ili blogerskoj
prozi. Kroz nešto manje od pedeset kratkih zapisa, Nora Verde upoznaje nas sa
svijetom urbane alternativke, lezbijke, novinarke i općenito “prokletog
diteta koje oće sve naopako”, u razdoblju od kasnih osamdesetih pa sve do
današnjih dana. Seks, droge i rokenrol čine tri glavna fronta na kojima se
junakinja sukobljava s normama društva koje ju okružuje, tragajući istodobno za
duševnim mirom, ljubavlju, srećom i egzistencijom.

Roman progovara o ponešto izgubljenim
pripadnicima “generacije x”, kao i društvenoj zbilji u kojoj se ti
isti, izgubljeni, niti ne žele pronaći.   

Kratku snimku iz “Tunela” pogledajte
ovdje: